بررسی وضعیت شیوه طراحی و معماری همساز با اقلیم در خانه های سنتی کاشان

اقلیم و شرایط آب و هوایی نقش بسزایی در طراحی خانه ها، بناها و شکل دهی به سکونت گاه های انسان می باشد. به طوری که در گذشته های دور سازندگان بناها به دلیل نبود امکاناتی در جهت ایجاد آسایش اقلیمی با استفاده از ترفندهایی شرایط مطلوب برای زندگی را فراهم می کردند. بناهایی که اکنون از گذشتگان برای ما باقی مانده خود شاهدی بر این ادعاست. معماری مسکن مناطق گرم و خشک ایران نمونه شاخصی از این بناها را شامل می شود. از آنجا که مبانی طراحی خانه های مناطق گرم و خشک همواره در پی تطبیق پذیری با نیازها و شرایط ویژه از جمله شرایط اقلیمی بوده است، ما را بر آن داشت چگونگی انعطاف پذیری کالبد با شرایط اقلیم در خانه های کاشان را مورد بررسی قرار دهیم، به طور کلی بررسی ویژگی های طراحی خانه طباطبایی های کاشان به عنوان نمونه موردی نشان داد که استفاده از شرایط محیطی برای ایجاد آسایش در داخل بناها از اهداف مهم طراحی بوده که کالبد ساختمان هم در کلیت و هم چنین در عناصر جزئی تشکیل دهنده کالبد به نوعی همساز با شرایط اقلیمی می باشد. در این پژوهش علاوه بر در نظر گرفتن نحوه ی تطبیق پذیری شرایط اقلیمی با عناصر جزئی شکل دهنده ی کالبد از جمله مواردی چون بادگیر، اتاق زمستان نشین، اتاق تایستان نشین، حیاط مرکزی و ... سعی در تحلیل شیوه ی عملکرد موارد ذکر شده نیز صورت گرفته است.