بررسی عملکرد میراگرهای تسلیمی و سیستم های کنترل فعال ، غیرفعال واتلاف انرژی

یکی از موثرترین نیروهای اثرکننده به ساختمان، نیروی غیر فعال پیش بینی زلزله می باشد استفاده از میراگر به عنوان روشی برای استهلاک انرژی در طراحی سازه های ساختمانی جهت کاهش اثرات آن و به منظور اتلاف انرژی لرزه ای وارد بر سازه میان محققین و پژوهشگران از اهمیت خاصی برخوردار بوده است. کنترل رفتار سازه به طور عمده به سه دسته کنترل غیر فعال Passive کنترل فعال Active و کنترل نیمه فعال Semi-Active تقسیم می شود. میراگرهای تسلیمی در رده میراگرهای فلزی است از این روشهای مختلف کنترل سازه، کنترل غیر فعال بدلیل عدم نیاز به منبع نیروی خارجی، سهولت نصب و نگهداری و همچنین ساده بودن سازوکار آن نسبت به سایر روشهای کنترل از مقبولیت بیشتری برخوردار است. با استفاده از این روش انتظار می رود از انتقال مستقیم نیروی زلزله اخیر تلاشهای جدی به منظور توسعه مفهوم اتلاف انرژی به عنوان یک تکنولوژی نوین و کاربردی جهت بهسازی و مقاوم سازی سازه ها در مقابله با زلزله صورت گرفته است استفاده از سیستمهای غیر فعال اتلاف انرژی که میراگرهای فلزی از انواع آن می باشند، یکی از روشهای کنترل ارتعاشات سازه ها هستند که امروزه مورد توجه فراوان قرار گرفته اند میراگرها با مستهلک کردن انرژی زلزله موجب پایداری بیشتر سازه ها و کاهش خسارات در برابر تحریکات خارجی می شود در واقع میراگرها با استهلاک نیروهای خارجی، نیروهای وارده به اعضای سازه را کاهش داده و در نتیجه با کوچک شدن مقاطع سازه میتوان به طرحی بهینه تر و اقتصادی تر برای ساختمانهای در معرض نیروی زلزله دست یافت و به طرز چشمگیری نتیجه آن را در افزایش امنیت سازه و از طرف دیگر کاهش هزینه های ساخت نسبت به روشهای معمول طراحی مشاهده کرد.