ارائه چارچوب پیشنهادی جهت تعامل دانشگاه با صنعت بیمه کشور با رویکرد کارورزی و مهارتی جهت بهبود محیط کسب و کار

در سال های اخیر کشور شاهد نرخ فزاینده تمایل به تحصیلات عالی در میان جوانان و دواطبین است. بر اساس این تقاضا، مؤسسات آموزش عالی نیز اقدام به افزایش ظرفیت جذب دانشجو نموده اند. در این راستا برنامه ریزی و سیاستگذاری جدی در خصوص اشتغال افراد تحصیل کرده از ضرورت های نظام آموزش عالی و اشتغال کشور در سازمان ها و شرکت ها است. بی شک در دنیای رقابتی امروز، یکی از مهمترین عوامل موفقیت یک سازمان برخورداری از نیروی انسانی متخصص است. هدف از این مقاله ارائه چهارچوب پیشنهادی جهت تعامل دانشگاه با صنعت بیمه با رویکرد کارورزی جهت بهبود محیط کسب و کار است. با توجه به دستور کار دولت مبنی بر پاسخگویی علمی، پژوهشی، آموزشی و نیاز مبرم کشور به تقاضاهای اجتماعی، فرهنگی و صنعتی ایجاد ارتباط بین صنعت بیمه و دانشگاه های ذیربط اهمیت دارد. روش پژوهش در مقاله حاضر توصیفی- تحلیلی و شیوه گردآوری مطالب کتابخانه ای- اسنادی و میدانی است. از مدل استاندارد آموزشی 10015 و الگور شایستگی و ONET برای طراحی موضوع استفاده شده است. جامعه آماری را دانشجویان مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته بیمه و سایر رشته های مرتبط با شرکت های بیمه را تشکیل می دهد. در این مقاله سعی بر آن دارد با ارائه رویکرد کارورزی، مهارتی و ایجاد ارتباط مستقیم بین دانشگاه و صنعت در جهت کاربردی سازی دانش و مهارت فارغ التحصیلان استفاده گردد.