بررسی رژیم های شیمی درمانی استئوسارکوم و نتایج درمان آن در بیمارستان امید مشهد

هدف این مطالعه بررسی نتایج درمان بیماران استئوسارکوم غیر متاستاتیک در بیمارستان امید مشهد می باشد.چهل و چهار بیمار استئوسارکوم غیر متاستاتیک که از سال ١٣٧٢ لغایت ١٣٧٧ تحت شیمی درمانی اجوانت یانئواجوانت قرار داشته اند در این مطالعه وارد شدند. سیزده بیمار با رژیم ٤دارویی حاوی متوترکسات (MTX) آدریامایسین ، انکووین (VCR) و سیکلوفسفامید (CTX)، چهارده بیمار با رژیم 3 دارویی حاوی VCR, MTX، CTX و هفده بیمار با رژیم (high dose MTX(HDMTX بر اساس پروتکل موسوم به T10 و با دزهای پیشنهادی Jaffe تحت درمان قرار گرفته اند. (Relapse Free Survival (RFS دو ساله و پنج ساله برای همه بیماران به ترتیب 45% و 28% می باشد. RFS دو ساله برای 40%HDMTX، رژیم ٤ دارویی ٥٠ % و رژیم ٣ دارویی ٤٧ % بدست آمد. سوروایوال متوسط (Median Event Free Survival(MEFS همه بیماران 18/5 ماه و در گروه های 15/5HDMTX ماه، 3 دارویی 21 ماه و 4 دارویی ٢٤ ماه می باشد. با توجه به این نتایج نقش آدریامایسین ، نقش شیمی درمانی نئواجوانت و تعداد دوره هایشیمی درمانی (کفایت مدت شیمی درمانی) به عنوان فاکتورهای پروگنوستیک (موثر در سوروایوال) بررسی شد که سوروایوال متوسط رژیمهای حاوی آدریامایسین 27/5 ماه در مقابل ١٣ ماه برای رژیمهای بدون آن (P<0/05) و کفایت مدت شیمی درمانی ٤٩ ماه در مقابل ٢١ ماه برای شیمی درمانی با مدت ناکافی (P<0/0005) و انجام شیمی درمانی نئواجوانت ٢٤ ماه در مقایسه با ١٧ ماه بدون شیمی درمانی نئواجوانت بدست آمد (P<0/05). در بررسی ما افزایش دز MTX با توجه به اینکه با دزهای متفاوت در همه رژیمهای نامبرده تجویز شده منجر به افزایش سوروایوال نشد اما تجویر آدریامایسین منجر به افزایش سوروایوال بصورت قابل توجه گردید. از طرفدیگر شیمی درمانی نئواجوانت اگر چه بصورت نسبی سوروایوال را افزایش داد اما از نظر آماری تفاوت چشمگیرنیست. بالاخره اینکه پایبندی به انجام شیمی درمانی به مدت حداقل میتواند سوروایوال را افزایش دهد.