الگوی طولی شاخصها و مقادیر مرجع چاقی نوباوگان و والدین آنها در شیراز

مقدمه و هدف : در این مطالعه بر اساس نمونه گیری تصادفی از ۳۱۷ نوزاد شیرازی که بصورت طولی از بدو تولد تا دو سالگیمطالعه شده اند و با استفاده از داده های والدین آنها شاخص های توانی چاقی هر یک تعیین شده جداول و نمودارهای مرجعچاقی آنان ارائه گردیده است. روش کار : مقادیر اصلاح شده وزن و قد برای بدست آوردن بهترین شاخص چاقی توانی ((W/H(p) مورد استفاده قرار گرفتند. مدل چندجمله ای با استفاده از روش ناپارامتری HRY برای رسم منحنی ها استفاده شد. الگوی پویای چاقی کودکان و والدین آنها ارائه گردید. نتایج : بهترین مقدار p برای کودکان 2/5 و برای والدین آنها ۱ به دست آمد. مدل چندجمله ای از درجه ۳ برای کودکان و درجه۲ برای والدین انها برازش شد. شاخص چاقی کودکان از بدو تولد تا ۶ ماهگی دارای روند افزایشی، تا ۲۱ ماهگی دارای یک روندکاهشی و پس از آن دارای یک روند یکنواخت می باشد. نمودارهای چاقی کودکان پسر بالاتر از نمودارهای چاقی کودکان دخترقرار دارد و نمودارهای چاقی پدران و مادران تقریبا با سن آنها رابطه ای ندارد.نتیجه نهائی: استفاده از شاخص چاقی مرتبط با سن کودکان که وزن را برای قد اصلاح کند شاخص مناسبی برای سنجش درجه چاقیخواهد بود. یک استاندارد محلی شاخص چاقی برای ایران ضروری می باشد، که در این مطالعه به این مهم پرداخته شده است.