فراوانی پولیپوز بینی در رینوسینوزیت مزمن و نقش معاینه آندوسکوپیک در تشخیص آن

مقدمه و هدف : رینوسینوزیت حاد ومزمن یکی از شایعترین بیماریها در سطح جهان بوده و پولیپوزیس یکی از عوارضرینوسینوزیت مزمن آلرژیک یا التهابی محسوب میشود. هدف از این مطالعه تعیین همراهی پولیپوزیس با رینوسینوزیت مزمندر بیمارانی است که تحت عمل جراحی آندوسکوپیک سینوس قرار گرفته اند.روش کار : در این مطالعه توصیفی مقطعی ۱۹۲ بیمار مبتلا به رینوسینوزیت مزمن که طی سالهای ۷۹ تا ۸۲ در بیمارستان امامخمینی دانشگاه علوم پزشکی همدان تحت عمل جراحی آندوسکوپیک سینوس قرار گرفته بودند بررسی شده اند. تمامی بیمارانیکه با شکایت های مربوط به رینوسینوزیت مزمن مراجعه می کردند توسط متخصص گوش وحلق وبینی معاینه شده سپس درصورتیکه علائم بالینی شواهدی از رینوسینوزیت مزمن را نشان میداد پس از درمانهای مناسب علاوه بر آندوسکپی تشخیصی وسی تی اسکن کرونال استاندارد از بینی وسینوسهای پارانازال، در صورت وجود اندیکاسیون جراحی تحت عمل جراحیآندوسکوپیک سینوس قرار می گرفتند. سپس بیمارانی که داراى پولیپ بودند تا یکسال پیگیرى شده و از نظرعود پولیپ بررسى مى شدند و اطلاعات مربوطه درچک لیست ثبت ونتایج توسط برنامه SPSS آنالیز می شد. نتایج : در این مطالعه شیوع پولیپ در بیماران با رینوسی نوزیت مزمن ۷۷ نفر ( ۴۰ %) بود. از این تعداد 63/6% مرد و 36/3% زن و میانگین سن بیماران مبتلا به پولیپوزیس 39/2 سال بود . شایعترین سینوس درگیر اتموئید قدامی و بعداز آن سینوس ماگزیلر بود. ۴۳ % بیماران سابقه ای از آلرژی را ذکر کرده اند. پس از یکسال پیگیرى، میزان عود مجدد پولیپوزیس 6/6% بود. نتیجه نها ئی : با توجه به ا ینکه درصد قابل توجهی از بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن دارای پول یپوزیس بوده و با توجه بهعلائم آزار دهنده پول یپ بینی و عوارض شدید ناشی از آن و عدم وجود یافته های رادیولوژیک مثبت دال بر وجود پولیپوزیسدر بعضی از ب یماران ، نقش اندوسکوپى ت شخیصی بینی بویژه در اولین مراحل مراجعه بیماران جهت رس یدن به تشخ یص سر یعتربارز بوده و تسریع در جراحی آندوسکوپیک این ضایعات نیز مورد تاکید می باشد.