بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی در استان همدان طی سال های 1381 تا 1386

مقدمه و هدف: بیماری لیشمانیوز جلدی (سالک) یکی از ده بیماری مهم گرمسیری است که در نواحی مختلف ایران آندمیکمی باشد. سازمان جهانی بهداشت مطالعه و انجام تحقیقات درباره جنبه های مختلف آن را توصیه کرده و مورد حمایت قرار دادهاست. این مطالعه به منظور تعیین جنبه های اپیدمیولوژیک لیشمانیوز جلدی در استان همدان انجام شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی اطلاعات زمینه ای و اپیدمیولوژیک کلیه بیمارانی که از ابتدای فروردین ماه 1381لغایت پایان اسفند ماه 1386 با تشخیص بیماری سالک تحت پیگیری و درمان قرار گرفته بودند ، توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که از مجموع 210 بیمار مبتلا به سالک در استان همدان، 93/8 درصد مرد و 6/2 درصد زن بوده اند. میانگین بروز بیماری سالک 2/05 در یکصد هزار نفرو شایعترین گروه سنی 24-15 سال بود، همچنین 85/7 درصداز بیماران در گروه سنی 44-15 سال قرار داشتند. 99 درصد از بیماران سابقه اسکان و یا مسافرت طی یک سال قبل از ابتلا به بیماری را به یکی از مناطق آندمیک بیماری سالک در کشور داشته اند.نتیجه نهایی : مسافرت یا مهاجرت فصلی افراد حسا س به مناطق آندمیک بیماری بدلایل مختلف و بویژه اشتغال از مهمترین عللابتلاء به سالک در استان همدان وبخصوص در مردان در سنین کار وفعالیت یعنی سنین بالاتر از 15 سال میباشد .این وضعیتنشان می دهد که بیماری سالک در استان همدان آندمیک نیست.