بررسی ویژگی های لجن تصفیه خانه آب و امکان سنجی کاربرد آن بر اساس استانداردهای زیست محیطی؛ مطالعه موردی تصفیه خانه آب شهید بهشتی همدان

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 808

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SJH-23-1_007

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف : تصفیه آب در تصفیه خانه ها منجر به تولید حجم زیادی از انواع لجن ها می شود که جزء جامدات زائد محسوبشده و می بایستی جهت جلوگیری از اثرات زیست محیطی به شکل مناسب و منطقی مدیریت شوند. بهمین منظور این مطالعه باهدف تعیین ویژگی های لجن تصفیه خانه آب و امکان سنجی کاربرد آن بر اساس استانداردهای زیست محیطی؛ مطالعه موردیتصفیه خانه آب شهید بهشتی همدان انجام گرفت.روش کار : در این مطالعه مقطعی، نمونه برداری از لجن تصفیه خانه آب شهید بهشتی طی یکسال و در فصول تابستان، پائیز وزمستان 93 و بهار 94 انجام گرفت. روش های نمونه برداری و انجام آزمایشات مطابق روش های استاندارد انجام شد. نتایج: میانگین غلظت پارامترهای جامدات کل (TS)، جامدات معلق (TSS) و جامدات محلول (TDS) به ترتیب برابر21042، 20012 و 1040 میلی گرم بر لیتر اندازه گیری شد. در بین فلزات سنگین اندازه گیری شده، بیشترین غلظت ها مربوط به فلزات سنگین آلومنیوم، آهن، منگنز و روی با مقادیر به ترتیب 1240، 853، 522 و 90 میلی گرم بر کیلوگرم جامدات خشک می باشد. همچنین غلظت های اندازه گیری شده برای کادمیوم بیشتر از حد مجاز استاندارد جهت مصارف کشاورزی و تخلیه به محیطزیست می باشد و میانگین غلظت نیکل نیز بیشتر از استاندارد توصیه شده جهت مصارف کشاورزی، صنعتی و زمین پارک می باشد.ضمن اینکه غلظت ها در دوغاب لجن نسبت به لجن خشک شده بیشتر می باشد.نتیجه نهایی: با توجه به نتایج حاصل از مطالعه می توان گفت که آلودگی به فلزات سنگین در نمونه های لجن دوغاب نسبت به لجنخشک شده بیشتر است. بنابراین، در صورت تخلیه به محیط زیست بهتر است که بصورت لجن خشک دفع شود. همچنین چوناین لجن به طور معمول در محیط زیست دفع می شود، پیشنهاد می گردد به صورت معمول نمونه هایی جهت اندازه گیری فلزاتسنگین و سایر پارامترهای مرتبط مورد آزمایش قرار گیرند.

نویسندگان

حمید پورمند

کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی همدان

مصطفی لیلی

استادیار مهندسی بهداشت محیط، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان

رضا شکوهی

دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی همدان

قربان عسکری

دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی همدان