تأثیر شوری بر شاخص های رشد در نه پایه مرکبات

شوری یکی از بزرگترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان و تولید محصول در بسیاری از نقاط جهان می باشد که از دیر باز مورد توجه بوده است. مرکبات جزء گیاهان حساس به شوری می باشند. از آنجا که گونه های تجاری مرکبات به صورت پیوندی تکثیر می شوند؛ میزان تحمل پیوندک به شوری، بستگی زیادی به نوع پایه مورد استفاده دارد. پژوهش گلخانه ای با هدف ارزیابی تحمل به شوری نه پایه مرکبات شامل : پایه های نارنج، بکرائی، کلئوپاترا، رانگ پور لایم، رافلمون، ماکروفیلا و سیتروملو، سیترنج و پونسیروس بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار و چهار سطح شوری شامل : شاهد، 25، 50 و 75 میلی مول در لیتر نمک NaCl، باهدایت الکتریکی بهترتیب 1/5، 4/5، 6/79 و 9/06 دسی زیمنس بر متر در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا گردید. نتایج نشان داد که با افزایش سطح شوری، شاخص های تعداد برگ، ارتفاع گیاه، سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، ساقه و ریشه، تعداد و طول ریشه کاهش می یابد. نتایج مقایسات میانگین صفات مورد بررسی نشان داد که اختلاف های معنی داری بین پایه های مرکبات وجود دارد. در بین پایه ها، نارنج، کلئوپاترا و رانگ پورلایم کمترین و پونسیروس، سیترنج و سیتروملو بیشترین کاهش در شاخص های رشدی اندام هوایی و ریشه را نشان دادند.