تنوع ژنتیکی برخی از ژنوتیپ های پیاز با استفاده از نشانگر ریز ماهواره

به منظور بررسی روابط ژنتیکی توده های بومی پیاز ایران و مقایسه با برخی ارقام خارجی، از 15 جفت آغازگر ریز ماهواره (SSRs) استفاده شد. براساس الگوی نواری حاصل، 12 جفت آغازگر ریزماهواره در 18 توده بومی و پنج رقم خارجی الگوی چند شکل و قابل امتیاز دهی تولید کردند. برای هر مکان ژنی تعداد آلل از دو تا شش آلل با میانگین 3/3 آلل متغیر بود و محتوی اطلاعات چند شکل از 0/2 تا 0/76 با میانگین 0/52 ارزیابی شد که هتروزیگوسیتی بالا را در این توده ها نشان داد. میانگین تنوع ژنتیکی درون توده ها و ارقام خارجی از 0/12 تا 0/28 متغیر بود. تجزیه و اریانس مولکولی براساس مربع فاصله اقلیدسی تنوع معنی داری را بین و درون توده ها و ارقام خارجی پیاز نشان داد ولی میزان واریانس بین ارقام (0/42) نسبت به درون ارقام (0/58) کمتر بود. گروه بندی با استفاده از ضریب تشابه نی و الگوریتم UPGMA، توده ها و ارقام خارجی را در شش گروه و یک توده مستقل قرار داد. اگرچه گره بندی براساس داده های مولکولی تقریباً منطبق با برخی صفات مورفولوژیکی بود ولی به طور کلی با گروه بندی جغرافیایی انطباق نداشت.