بررسی تاثیر جوشکاری چند پاسه بر خواص مکانیکی و ریزساختار اتصال 321H-P5

در این تحقیق تاثیر حرارت ورودی بر ریز ساختار و خواص مکانیکی اتصال جوش فولاد زنگ نزن آستینی مقاوم به حرارت 321H به فولاد متوسط آلیاژ فریتی P5 به روش جوشکاری قوس تنگستن با گاز محافظ مطالعه گردید. حرارت های ورودی متفاوت بوسیلهاعمال روش های جوشکاری تک پاسه و چند پاسه ایجاد شد. تمامی نمونه های حاصل شده بوسیله میکروسکوپ نوری و الکترونی بههمراه آنالیز انرژی پرتو ایکس ثانویه مورد مطالعه قرار گرفت. سپس آزمون های مکانیکی کشش و ضربه انجام شد. نتایج بدست آمده از آزمون کشش، نشان دهنده استحکام کششی بالاتر نمونه با حرارت ورودی کمتر )تک پاسه( بود، زیرا افزایش دما منجر به رشد دانه در منطقه تحت تاثیر حرارت میشود. ریزساختار فلزات جوش شامل دوفاز، فریت دندریتی و فاز زمینه آستنیت، است که با استفاده ازجوشکاری چند پاسه، فواصل بین بازوهای دندریتی و کسر حجمی فریت، کاهش مییابد. نتایج آزمون ضربه نشان داد که بیشترین انرژی ضربه متعلق به نمونه جوشکاری چند پاسه میباشد