ارزیابی کفایت سیستم مرکب تولید و انتقال با حضور مولدهای همزمان برق و گرما

یکی از چالش های صنعت برق این است که در هر لحظه از زمان باید میزان تولید و میزان بار با هم برابر باشند در صورتی که میزان تولید از بار کمتر باشد به اجبار برخی از بارها دچار قطعی می شوند و در یک سیستم قدرت مدرن این امر به ویژه برای بارهایی به مانند بیمارستان ها که ممکن است در همان لحظه عمل جراحی در حال انجام باشد قابل قبول نخواهد بود. امروزه مشترکان انتظار دارند که شرکت برق، برق همراه با کیفیت و بدون قطعی براساس معیارهای قابلیت اطمینان به آنها ارایه دهد. قطعی بار در هنگام بهره برداری به دو دلیل ممکن است اتفاق بیفتد؛ یکی اینکه ممکن است بار پیش بینی شده از دقت پایینی برخوردار باشد و میزان تولید برنامه ریزی شده نتواند بار را پاسخگو باشد و دوم اینکه ممکن است برخی از واحدهای تولید و یا خطوط انتقال به دلیل خرابی و حوادث دیگر از مدار خارج شوند که در این صورت نیز تعادل تولید و بار باز به هم می خورد. در سال های اخیر وجود تولیدات مربوط به انرژی های تجدیدپذیر بادی، فتوولتاییک و آبی جریانی نیز به دلیل عدم قطعیت مرتبط با توان خروجی آنها به مشکلات بهره برداری اضافه شده است. به منظور مقابله با مشکلات عنوان شده در بارهای مهم به ویژه در بیمارستان ها می توان در محل بار از تولیدات پراکنده استفاده نمود. با توجه به اینکه در اینگونه بارها مقدار قابل توجهی از توان الکتریکی صرف گرمایش می شود می توان از تولید همزمان برق و گرما استفاده نمود تا بخشی از بار گرمایشی نیز تامین شود. در این مقاله تاثیر استفاده از مولد همزمان برق و حرارت بر مطالعات قابلیت اطمینان سیستم قدرت مرکب تولید و انتقال مورد ارزیابی قرار می گیرد. ابتدا مدل قابلیت اطمینان این نیروگاه ها معرفی و به کمک این مدل کفایت سیستم قدرت مرکب با حضور این نیروگاه ها مورد ارزیابی قرار می گیرد. به منظور بررسی روش پیشنهادی نتایج عددی نیز ارایه می گردد.