بررسی تطبیقی روش های نورپردازیدر معماری سنتی و مدرن با تاکید بر معماری سنتی ایران

از آنجا که نور بر کیفیت ادرک فضا تاثیر می گذارد، در اکثر سبک های معماری نحوه بهره گیری از نور به عنوان یکی از ارکاناصلی بنا مورد توجه قرار گرفته است. بررسی روش های نورپردازی در گذشته بیانگر این مسیله است که نحوه کنترل نور در فضایداخلی از دیرباز مورد توجه معماران بوده و برای این منظور از روش هایی همچون نورگیرها و کنترل کننده های نور استفاده گردیدهاست. در حال حاضر با توجه به سرعت بالای ساختمان سازی، کیفیت نورپردازی در فضاهای معماری از اهمیت کمتری در طراحیبناهای مدرن برخوردار است. از طرفی با پیشرفت مصالح ساختمانی نوین و روش های اجرای هوشمند سازی ساختمان ها و امکانطراحی پوسته های هوشمند، راه حل های جدیدی برای بهره گیری از فن آوری های کنترلی نوین ارایه شده است. با توجه به آنچه بیانگردید، هدف تحقیق حاضر بررسی تطبیقی روش های نورپردازی در معماری سنتی و مدرن با تاکید بر معماری سنتی ایران است. اینرو به روش تحلیلی-توصیفی ابتدا به مرور منابع کتابخانه ای در زمینه انواع شیوه های نورپردازی و کنترل نور در معماری سنتی بویژه ایران پرداخته شده و در ادامه سعی بر تطبیق و جایگزینی شیوه ها و مصالح نوین با کارکردهای سنتی گردیده است. نتایج حاصله نشان داد که اکثر روش های سنتی نورپردازی و کنترل نور در قابل جایگزینی با روش های نوین طراحی پوسته ها با همان عملکرد و کیفیت می باشد. که از آن جمله می توان به جایگزینی پوسته هایهوشمند به جای کنترل کننده های سنتی همچون مشبک و شیشه های رنگی اشاره کرد.