اثربخشی ساختار سازمانی درمانی شناختی بر روی عزت نفس و پرخاشگری افراد وابسته به شیشه

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی ساختار درمانی شناختی ماتریسک روی پرخاشگری و عزت نفس محکومین حسب ابد ندامتگاه مواد مخدر استان مازندران می باشد روش پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون پس ازمون با گروه کنترل است جامعه آماری شامل کلیه محکومین حبس ابد ندامتگاه محکومین مواد مخدر استان مازندران به تعداد 312 نفر و حجم نمونه شامل 36 نفر از معتادان حبس ابد واجد شرایط دارای حداقل یک نمره بالاتر از میانگین در مقیاس پرخاشگری و یک نمره پایین تر در مقیاس عزت نفس می باشد پس از انجام مصاحبه بالینی از بین داوطلبین تعداد 36 نفر به عنوان نمونه انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه 18 نفری ازمایش و گواه جایگزین شدند ابزار پژوهش شامل پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرخاشگری باس و پری می باشد قبل از شروع آموزش از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد سپس گروه ازمایش طی 24 جلسه 45 دقیقه 2 روز در هفته، تحت آموزش ساختار درمانی شناختی ما تریکس قرار گرفتند. در حالیکه گروه کنترل در این مدت هیچ آموزشی داده نشده است در پایان در هر دو گروه پس ازمون اجرا گردید د رتجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS20 یافته ها حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داده است که ساختار درماین شناختی بر روی پراخاشگری و عزت نفس محکومین معتاد به مصرف شیشه حبس ابد در ندامتگاه مواد مخدر استان مازندران تاثیر معناداری دارد نتیچه گیری: بدین شکل که ساختار درمانی شناختی ماتریکس پرخاشگری را کاهش و عزت نفس را در محکومین افزاییش می دهد.