نقش گیلان و محور غربی شمال- جنوب و تاثیر آن بر نظم ژیوپلیتیکی منطقه ی قفقاز

یکی از مسیر های کریدوری تعریف شده ی بین آسیا و اروپا، مسیر غربی – شرقی است که به واسطه ی حمل و نقل زمینی(ریلی) از ایران عبور می کند محور غربی ترانزیت شمال -جنوب و مناسب ترین مسیر اتصال تجارت و بازرگانیهند وآسیای جنوبی به روسیه، اسکاندیناوی و اروپا محور ایران- آذربایجان روسیه است. که با عبور از شبکه ی ریلی قزوین- رشت- آستارا- آذربایجان- روسیه و در نهایت اروپا تحقق پذیر است. پس از فرو پاشی اتحاد جماهیر شورویمنطقه ی ژیو پلیتیکی قفقاز حایل بین ایران و روسیه و خط مرزی آسیا با اروپا شد تنوع و تکثر زبانی، قومی، نژادی و دینی،واگرایی و تنش های ناشی از جمهوری های خود مختار، تنگناهای ژیوپلیتیکی عدم دسترسی به آبهای آزاد،اهمیتجغرافیایی و استراتژیکی منطقه به واسطه ی کریدور ترانزیتی و منابع غنی انرژی و دخالت و نفوذ قدرت های فرا منطقه ای، قفقاز را عرصه ی رقابت، ناآرامی هاو خشونت و تنش های سیاسی کرده است. و فضای حاکم بر آن را به فضایی شکننده، بی ثبات و ناپایدار مبدل کرده است. گذار از این وضعیت رسیدن به سطحی از امنیت است که موجد برقرار نظمژیوپلیتیکی است گره زدن تعاملات و منافع دو یا چند جانبه ایران، روسیه با دولت های این منطقه بر مبنای اشتراکاتی باماهیت ژیواکونومیکی و اقتصادی الگوی جدیدی از مناسبات قدرت، تعادل و توازن بخشی را باز تعریف می کند که محقق کننده ی فضای نظم ژیوپلیتیکی نوینی دراین منطقه است این مهم مرهون موقعیت راهبردی ترانزیتی استان گیلان است که مناسب ترین مسیر پیوند منافع مهم سیاسی و اقتصادی قدرت های جهانی و منطقه قفقازاست همچنین ار نظرگاه چشم انداز اقتصادی، گیلان گسترش بخش مناسبات اقتصادی و پیشانی صادرات تولید ملی مبتنی بر ظرفیت های بومی و داخلی به قفقاز و اروپا خواهد بود