نقش واسطه ای تنش های والدین در میزان پرخاشگری، عزت نفس و سلامت روان فرزندان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای تنش های والدین در میزان پرخاشگری، عزت نفس وسلامت روان فرزندان انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان مقطع تحصیلی متوسطه اولتشکیل می دهند. روش نمونه گیری این تحقیق به صورت تصادفی ساده می باشد. ابزارهای اندازه گیری شامل:پرسشنامه مقیاس تاکتیک های حل تعارض پدر و مادر، پرسشنامه پرخاشگری، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ وپرسشنامه سلامت عمومی می باشد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از ماتریس همبستگی و آزمون t وبا استفاده از نرم افزار spss انجام شده است. نتایج پژوهش نشان داد که تاکتیک حل تعارض پرخاشگریفیزیکی پدر پیش بینی کننده مثبت پرخاشگری بدنی، خشم و نمره کل پرخاشگری نوجوان می باشد. تاکتیکحل تعارض پرخاشگری کلامی صرفا پیش بینی کننده مثبت خصومت نوجوان بوده است و تاکتیک استدلالپدران نیز پیش بینی کننده منفی پرخاشگری )بدنی، خشم( نوجوان بوده است. تاکتیک حل تعارض پرخاشگریفیزیکی پدر، پرخاشگری کلامی پدر و همچنین تاکتیک حل تعارض پرخاشگری کلامی مادر پیش بینی کنندهمنفی عزت نفس نوجوان می باشد. تاکتیک حل تعارض پرخاشگری فیزیکی مادر پیش بینی کننده مثبتسلامت عمومی نوجوان می باشد. تاکتیک حل تعارض پرخاشگری کلامی مادر پیش بینی کننده مثبتپرخاشگری بدنی، خشم، خصومت و نمره کل پرخاشگری نوجوان می باشد. همچنین تاکتیک حل تعارضفیزیکی مادر نیز پیش بینی کننده مثبت پرخاشگری بدنی و خشم نوجوان می باشد. در آخر نیز ملاحظه شد که بین دو گروه دختران و پسران درمتغیرهای پژوهش فقط در بعد پرخاشگری بدنی تفاوت وجود دارد که این تفاوت به نفع پسران است.در مجموع یافته ها حاکی از آن بود که استفاده والدین از تاکتیک های مخرب در مواجه با تعارض با همسر(نظیر پرخاشگری کلامی و فیزیکی) بر عزت نفس، پرخاشگری و سلامت روان نوجوانان تاثیرات منفی دارد وتاکتیک سازنده استدلال تاثیرات مثبت بر همین شاخص های سازگاری روانی دارد.