تبیین دانش بومی خانه های مسکونی روستای زیارت

روستا به محیط زیست، فعالیت و تولید گروهی از انسان هاگفته میشود که عمدتا با تکیه بر توان تولیدی فضای زیستی خود، به تولید و بهره وری مشغولند و جمعیت و امکانات کمتری نسبت به شهردارد. بنابراین توجه به فضاهای روستایی در جهت تامین امکانات کافی برای جمعیت ساکن در آناز الزامات برنامه ریزی روستایی است. یکی از مهمترین ابعاد زیست محیطی در نواحی روستایی، -توسعه فیزیکی و برنامه ریزی های مرتبط با کالبد روستاست که از طریق طرح های مختلف عمرانی و توسعه ای شیوه کنش انسان را با محیط جهت دهی می کند. این تغییرات چه در سطح یک روستا، و چهدر سطح محلی، منطقه ای و یا ملی، در ابعاد زمانی دراز مدت دامنه گسترده ای را شامل خواهد شد که مسایل ناشی از آن، کل سرزمین را با مشکل روبرو می کند. در واقع با استفاده از طرح هادی مسایلمعماری و عمرانی و مشکلات روستا مطرح می شود .در سال های اخیر نیز، به مقوله ی روستا و مسکن روستایی و طرح هادی روستا اهمیت زیادی داده شده است، ولی متاسفانه در زمینه ی حفظ و توسعه یمعماری اصیل روستایی و مقوله های موثر در آن و روابط بین معماری روستایی، بومگرایی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این میان، جلوه های استفاده ی بهینه از طبیعت در معماری بومی روستاییکاملا آشکار است. بنا بر آنچه گفته شد در این مقاله بر اساس مطالعات میدانی و پرسش از افراد بومی روستای زیارت به تبیین دانش بومی این روستا میپردازیم . با اطلاعات جمع شده این نتیجه بدست آمدکه مصالح بومی که بخشی از دانش بومی این روستا را شکل میدهد ، نقش اساسی و چشم گیری در ساخت و ساز خانه های مسکونی دارد که از آن جمله میتوان به سنگ لاشه، چوب و سفال اشاره نمود. همچنین میتوان نتیجه گرفت که معماری این منطقه شاخص های با اهمیتی دارد که از آن جمله میتوان به بالکن، سکو و حیاط خانه ها اشاره کرد