تجدید حیات محلات تاریخی در راستای توسعه پایدار شهری با تکیه بر رویکرد TND نمونه موردی:محله سنگ سیاه شیراز

رهیافت تجدید حیات شهری یکی از رهیافتهایی است که در دو دهه آخر قرن بیستم به عنوان گزینهای جهت برون رفت از افت شهری نواحی قدیمی شهرها مورد توجه تصمیمگیران و برنامهریزان شهریقرار گرفته است. در راستای تجدید حیات محلات تاریخی رویکردی که توانست نظر جامعه علمی را جلب کند رویکرد TND بوده که به نحوی به شکلدهی محلات تاریخی نظر دارد. هدف این پژوهشتجدید حیات محلات تاریخی در راستای توسعه پایدار شهری با تکیه بر رویکرد TND در محله سنگ سیاه شیراز میباشد. روش تحقیق حاضر توصیفی تحلیلی بوده، و از لحاظ نوع کاربردی میباشد. روش -جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و اسنادی و پیمایشی بوده است و ابزار تحقیق پرسشنامه می باشد. جامعه آماری این تحقیق کارشناسان و متخصصین و مدیران شهری می باشند و روش نمونهگیری گلوله برفی بوده است. روش تجزیه تحلیل اطلاعات مدل SWOT و QSPM بوده است. قلمرو این تحقیق از لحاظ مکانی محله سنگ سیاه شیراز، و از لحاظ زمانی زمستان سال 4931 و بهار سال4931 می باشد. نتایج این تحقیق نشان میدهد که با توجه به نمره نهایی عوامل درونی و بیرونی، استراتژی های رقابتی، استراتژی های با اولویت برای محله سنگ سیاه شیراز می باشند. با توجه به نتایجبدست آمده از تحلیل های صورت پذیرفته با روش QSPM ،بر اساس اولویت زمانی و نیاز موجود در محله سنگ سیاه در راستای دستیابی به تجدیدحیات در این محله بر اساس رویکرد TND ، اولویت استراتژیهای مورد نظر بر اساس امتیازی که دریافت کردهاند تعیین شد. با توجه به اینکه با انجام مدل سوات به این نتیجه رسیدیم که استراتژی های رقابتی در اولویت پیاده سازی در راستای تجدید حیات محله مورد مطالعه هستند و با تلفیق این نتیجه گیری با مدل QSPM اولویت انجام استراتژیها نیز مشخص گردید.