مسئله دو معیاره زمان بندی تک ماشین با رویکرد سیستم ایمنی مصنوعی

امروزه اهمیت تحویل به موقع محصولات بر اساس فلسفه تولید بهنگام، بکارگیری معیارهای مرتبط با این امر را در زمان بندی مورد توجه قرار داده است. از جمله مهمترین این معیارها می توان بیشینه زودکرد جهت کنترل هزینه نهایی و معیار تعداد کارهای دیرکرددار برای نشان دادن تمایلات مشتریان اشاره نمود. در این مقاله مسئله زمان بندی تک ماشین با دو معیار بیشینه زودکرد و تعداد کارهای دیکرددار مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور از یک الگوریتم سیستم ایمنی مصنوعی استفاده شده است که برگرفته از نظریه ایمنی شناختی در زیست شناسی است. این الگوریتم بر روی دسته مسائل مختلفی در اندازه های کوچک تا بزرگ بکار گرفته شده و نتایج به دست آمده با الگوریتم ژنتیک ارائه شده در ادبیات موضوع مقایسه شده است. نتایج محاسباتی نشان دهنده برتری قابل ملاحظه الگوریتم پشنهادی در مقایسه با الگوریتم ژنتیک است.