بررسی بازار سرمایه ایران و تعیین عوامل تاثیرگذار بربازدهی سالانه صندو ق های سرمایه گذاری مشترک

بازارهای مالی در دهههای اخیر با تحولات چشمگیری مواجه شده اند . با پیدایش واسطه های مالی و ابزارهای مالی جدید به تدریج از نقش انحصاری واسطههای مالی خاص و به ویژه بانک ها تا حدودی کاسته شده است و جایگاهی خاص برای واسطه هایی چون صندوق های سرمایه گذاری مشترک و شرکتهای سرمایهگذاری با سرمایهی متغیر، باز شده است. به عبارت دیگر بسیاری از مشتریان بانکی با ̋ پذیرش ریسک بیشتر به جای آنکه صرفا سپردهگذار بوده و به سود کم بانکی اکتفا نمایند تمایل به سرمایهگذاری در بازار از طریق چنین واسطههایی برای کسب سود بیشتر و با ریسک بالاتر پیدا نمودهاند . نقش شرکتها و صندوقهای سرمایهگذاری از این جهت حایز اهمیت است که خود بهعنوان یک مدیر سبد دارایی برای سرمایهگذاران عمل میکنند. با توجه به آغاز کار صندوقهای سرمایهگذاری مشترک در سهام در بورس اوراق بهادار تهران، بررسی عوامل موثر بر بازدهی این صندوقها مورد توجه این تحقیق بوده است. در این تحقیق 19 صندوق سرمایهگذاری مشترک که طی دوره 1388 لغایت 1390 فعال بوده اند مورد بررسی قرار گرفتهاند. اثر هفت عامل: تعداد صنعت موجود در سبد سرمایهگذاری صندوق، نرخ رشد ارزش داراییهای صندوق، تعداد صدور واحدهای سرمایهگذاری صندوق، مبلغ وجه نقد نگهداری شده توسط صندوق، درصد تملک صندوق توسط اشخاص حقوقی، تعداد ابطال واحد های سرمایه گذاری و رشد شاخص بازار بر بازدهی صندوقهای مشترک سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفتهاند. نتایج تجزیه و تحلیل داده های با ساختار تابلویی نشان می دهند که تعداد صنعت موجود در سبد سرمایهگذاری صندوق بر بازدهی صندوق تاثیر معنیداری ندارد، ولی متغیرهایی نظیر نرخ رشد ارزش داراییهای صندوق، تعداد صدور واحدهای سرمایه گذاری صندوق، وجه نقد نگهداری شده توسط صندوق، درصد تملک صندوق توسط اشخاص حقوقی، تعداد ابطال واحد های سرمایه گذاری و رشد شاخص بازار بر بازدهی صندوقهای سرمایهگذاری مشترک در بورس اوراق بهادار تهران تاثیر معنی داری داشتهاند.