ارزیابی عملکرد متروی تهران و حومه با روش DEA

در این تحقیق کارایی عملکرد راه آهن شهری تهران حومه (مترو) با استفاده از مدل های اساسی تحلیل پوششی داده ها، CCR و BCC مورد بررسی قرار گرفته استو بدین منظور فعالیت های متروبیک در یک دوره 9 ساله از 1378 تا 1386 در نظر گرفته شده و کارایی عملکرد هر سال در مقایسه با سال های دیگر محاسبه شده است. نتایج بدست آمده از مدل BCC سالهای 1378 و 1380 و 1385 را به عنوان سال های کارا نشان می دهد، در حالیکه بر اساس مدل CCR فقط سال های 1378 و 1385 کارا می باشند. بر اساس ارزیابی های ما راه آهن شهری تهران در سالهای 1381، 1382 و 1383 دارای افت جدی بوده که از لحاظ مدیریتی قابل تامل است. پس از تشخیص ئاحد های کارا رتبه بندی به روش اندرسون- پترسون (AP) انجام گردید. نتایج نشان می دهند این واقعیت است که در سال 1378 بیشترین کارایی نسبت به کلیه سال های بعد وجود داشته است.