لزوم تغییرالگوی فضای سبز شهر اصفهان متناسب با شرایط آب و هوایی

افزایش جمعیت شهری، آلودگی هوا، فشارهای روحی و عصبی و فضای محدود زندگی موجب نیاز انسان به فضای سبز شهری شده است. هرچه میزان فضای سبز افزایش یابد، شاخص های سلامت جسمی و روحی شهروندان نیز بهبود پیدا می کند. شهر اصفهان با میزان سرانه فضای سبز بیش از استانداردهای تعیین شده، همواره مورد توجه بوده و به عنوان یک الگوی موفق شهری در ایران شناخته شده است. قرار گیری اصفهان در مناطق گرم و خشک ایران از یک سو و نوسان ها و تغییرات آب و هوایی از سوی دیگر، مشکلاتی را برای تامین آب مورد نیاز فضای سبز گسترده شهر بوجود آورده است. نمودار آمبروترمیک شهر اصفهان خشکی بیش از دستکم شش ماه از سال را نشان می دهد. نمودار گرافیکی من – کندال برای متغیر دما، افزایش روند مثبت را نشان می دهد. نمودار بارش نیز با جهش هایی در سالهای نخست دهه 1990 همراه است. با توجه به شرایط آب و هوایی، منابع آب در دسترس و تغییرات آب و هوایی سالهای اخیر، کاشت گیاهانی با مصرف آب زیاد در فضای سبز شهر اصفهان و دیگر مناطق خشک کشور علاوه بر اتلاف منابع آب، توسعه پایدار را با خطر مواجه نموده و تهدیدی جدی برای محیط زیستاست. بنابراین لزوما بایستی به تغییر الگوی فضای سبز و در نتیجه کاهش مصرف آب و نیز روش هایی برای کاهش میزان تبخیر و تعرق پرداخت تا از میزان آب مورد نیاز برای فضای سبز شهر کاست.