راهکارهای کاهش اثرات مخرب محیط زیستی سیل بر محیط های شهری

موقعیت جغرافیایی و تنوع اقلیمی ایران موجب شده تا درصد احتمال وقوع برخی حوادث طبیعی در کشور افزایش یابد. بجز زلزله، اغلب حوادث غیر مترقبه کشور از قبیل سیل، آتش سوزی جنگلها و مراتع، خشک شدن دریاچه ها و تالابها، رانش زمین، بیابانزایی، افزایش ریزگردها، شن های روان، آلودگی هوا وکاهش منابع آب شرب و کشاورزی، همگی با تخریب محیط زیست و از بین رفتن منابع اکولوژیکی در ارتباط هستند. پدیده سیل به عنوان یکی از بلایای طبیعی بسیار مخرب کشور، همانند زلزله توانایی رساندن خساراتی سنگین و جبران ناپذیر را دارد. می توان گفت که در اثر جریان سیلاب آلوده شهری و بعلت انتقال و ورود طیف گسترده ای از آلاینده های مختلف به محیط های آبی و خاکی، عدم توازن اکولوژیکی در محیط زیست ایجاد می شود. خطر وقوع سیل هنگامی برای یک منطقه تهدید آمیز است که هم احتمال آب گرفتگی آن منطقه وجود داشته باشد و هم اینکه آن منطقه نسبت به این واقعه خسارت پذیر باشد . در حال حاضر مهمترین موضوع مورد بحث گام برداشتن به سوی موارد کاربردی و تدابیر پیشگیری از تاثیرات مخرب سیل و سیلاب بر محیط زیست است. از این رو اهداف این پژوهش ارایه راهکارهای کاهش اثرات مخرب سیل بر مناطق شهری و سکونتگاهی است. روش این تحقیق بر اساس جستجوی اینترنتی و بررسی تجارب برخی کشورها در زمینه راهکارهای کاهش خطرسیل می باشد. نتایج حاصل از تحقیق در دو دسته روش های ساختمانی عمومی شامل تکنیک هایی در بعد شهرسازی، منطقه ای و روش های ساختمانی اراضی شهری و روستایی شامل تکنیک هایی در بعد محیط زیست می باشد