بررسی گزارشهای منتشر شده از عفونتهای زیونوز ویروسی شتر در ایران طی سالهای 1336 الی 1391

گرم شدن زمین و مشکل کم آبی، شتر و فرآورده های حاصل از آن را گزینه مناسبی برای سرمایه گذاری در حوزه اقتصاد و سیاستهای بین المللی کرده است. علیرغم مقاومت بالاتر شتر در مقایسه با سایر نشخوارکنندگان مانندحساسیت پایینتر نسبت به بروسلوز و سل گاوی، ابتلاء خفیف و نادر شتر به تب برفکی و حامل واقع نشدن نسبت به آن، همچنان، بیماریهای مشترک زیادی بین انسان و شتر وجود دارد از جمله: سل، بروسلوز، سالمونلوز، پاستورلز، کزار،بوتولیسم تیپ C ، تب کیو، سیاه زخم، مشمشه، طاعون شتر، پارا آنفولانزا تیپ 3 ، تب دره ریفت، سارس، آبلهشتر، زبان آبی و اورف که نباید از آنها غافل شد. وجود 145600 نفر شتر در ایران گزارش شده است که 0.56 درصد جمعیت شتردر دنیا را شامل میشود. با توجه به اهمیت بالای شتر در گردشگری و حمل و نقل و همچنین تولید مواد ارزشمند در ارتقای سلامت، هدف از این مقاله گردآوری پژوهشهای صورت گرفته در موردعفونتهای زیونوز ویروسی شتر در ایراناست. مطالعات یافت شده در مورد این عفونت های شتر در ایران طی بازه زمانی مذکور عبارتند از: گزارش جداسازی آبله شتر در سال 1350 در تهران، گزارش هایی از تب برفکی Foot and Mouth disease(FMD) در کرمان و نمونههای ارسال شده سراسر کشور به موسسه رازی در سال های 1384 - 1385 ، گزارشهای ویروس هاری طی سالهای 1384-1374 ، در گلستان و در سال 1386 در سمنان، همچنین گزارشی در سالهای 1381 - 1371 در کرمان، ابتلاء بهزبان آبی Blue Tongue(BT) در کرمان در سال 1382 ، ابتلا به اکتیمای واگیر شتر Camel contagious Ecthyma(CCE) در سالهای 1387 و 1391 در استانهای قم و خوزستان، تب هموراژیک کریمه کنگوCrimean-Congo Hemorrhagic Feverدر استان خراسان طی سال های 1390 و 1391 ، عدم گزارش Bovine هرپس ویروس نوع یک Herpesvirus(BHV) Type 1 بر روی 137 نمونه خون شتر و گزارش عدم ابتلاء شترها درایران به رینوتراکییت عفونی گاو Infectious Bovine Rhinotracheitis(IBR) در سال 1390 در خورین تهران. آشنایی با بیماریهای ویروسی مشترک انسان و شتر و شناسایی و تشخیص به موقع آنها، علاوه بر کمک به حفظ الصحه می تواند از بار اقتصادی و درمانی حاصل از آن ها بکاهد.