بررسی گروه مردان و زنان از لحاظ ابعاد طرح واره های ناسازگار

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی کیفیت زندگی براساس طرحواره ها ی ناسازگار و راهبردها ی مقابله ای در بیماران مبتلا به ام اس انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آمار ی پژوهش حاضر شامل کلیه بیماران مبتلا به ام اس دارای پرونده فعال در انجمن ام اس استان تهران بود. تعداد نمونه 250 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند ابزارسنجش مورد استفاده شامل پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (فرم کوتاه)، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن و فرم کوتاه طرحواره ها ی ناسازگارانه اولیه یانگ بود. در پایان، داده های پژوهشی، با روش رگرسیون و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از بین ابعاد طرحواره های ناسازگار، تفاوت بین زنان و مردان در متغیرها ی محدودیت ها ی هیجانی و خود انضباطی بود به طوریکه زنان در دو متغیر فوق دارای میانگین پایین تری نسبت به مردان بودند.