بررسی رابطه بین توانمند سازی با خودکارآمدی دانش آموزان پسر مدارس شهرستان فردوس در برگزاری رویدادهای ورزشی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین توانمند سازی با خود کارآمدی دانش آموزان پسر مدارس شهرستان فردوس در برگزاری رویدادهایورزشی صورت گرفته است. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است.جامعه آماری این تحقیق را دانش آموزان پسرمدارس شهرستان فردوس تشکیل داده اندکه تعدادشان 1500 نفر بود و به دلیل زیاد بودن تعداد آن ها، به طور تصادفی تعداد 200 نفر رابه عنوان نمونه انتخاب کرده ایم. متغییرهای اندازه گیری شده توانمند سازی و خودکارآمدی بودند که برای جمع آوری اطلاعات ازپرسشنامه توانمند سازی اسپریتزر و پرسشنامه خودکارآمدی شوارتزر و جروسلم استفاده گردید. روش های آمار استنباطی به کار گرفتهشده در این پژوهش، آزمون همبستگی پیرسون ، آزمون کولموگروف اسمیرنف می باشند. فرضیه های پژوهش عبارتند از 1- بین توانمندسازی با خودکارآمدی دانش آموزان پسر مدارس شهرستان فردوس رابطه معنی داری وجود دارد. 2- مولفه های توانمند سازی پیش بینی کننده خودکارآمدی دانش آموزان پسر مدارس شهرستان فردوس است. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های معتبر واستاندارد که روایی و پایایی آن ها قبلا توسط پژوهشگران اعتبار یابی شده استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین توانمندسازی و خودکارآمدی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد و از بین ابعاد توانمندسازی، بعد احساس موثر بودن به میزان 0/29 و بعد احساس خود تعیینی به میزان 0/36بر متغیر خودکارآمدی موثر بوده است.