بررسی فقهی و حقوقی موانع قبول شهادت در جرایم حق الله وحق الناس

شهادت یکی از دلایل دعاوی اعم از جزایی، حقوقی با سابقه بسیار طولانی است در اجتماعات که افراد به اصولاخلاقی و مذهبی پایبند نباشند، استفاده از شهادت می تواند اثرات سوء به بار آورد و باعث تضییع حقوق شودبرعکس در جوامعی که افراد مقید به راستگویی هستند و ادعای شهادت درست را تکلیف خود می شناسند میتواند در احیاء حقوق موثر واقع شود با وجود این شهادت متکی بر حواس شخص و حافظه او است هر گونه خطایحواس و نقصان حافظه می تواند به وضع شهادت لطمه وارد آورد. بررسی نصوص و مستندات حقوق دانان، کههمگی حاکی از قبول بینه و شهادت به عنوان یکی از ادله اثبات دعوا می باشد. بیان مقررات قانونی و فقهیموضوعه در فقه و حقوق ایران، با تکیه بر ارزش اثباتی بینه (شهادت) و مقایسه آن در صورت تعارض با ادله دیگر،محورهای مورد بحث نگارنده می باشند . با توجه به اینکه (شهادت) به عنوان یکی از ادله اثبات دعوا، نقش مهمیدر اثبات دعاوی، در حقوق امروز به خود اختصاص داده، لذا هدف از طرح این پژوهش این است که ما بفهمیم،نظرحقوقدانان و فقهای امامیه در مورد موانع قبول شهادت شهود در جرایم حق الله و حق الناس براساس احکامشرعی و قوانین موضوعه چگونه بوده است. نگارنده برای اثبات فرضیه ی خود از روش کیفی با رویکرد توصیفی تحلیلی استفاده نموده است.