ارایه راهکارهای طراحی مجتمع مسکونی انعطاف پذیر مطلوب با رویکرد معماری پایدار

طراحی پایدار که به عنوان طراحی سبز و یا معماری پایدار نیز شناخته می شود، درحقیقت فلسفه طراحی ساختمان هایی است که مطابق با اصول پایداری اجتماعی، اقتصادی و اکولوژیکی می باشند. طراحی و ساخت مجتمع های مسکونی انعطاف پذیر یک روش خلاقانه برای ایجاد ساختمان های پایدار اجتماعی تر، دوست دار محیط زیست تر و اقتصادی تر می باشد. طراحی ساختمان انعطاف پذیر که مطابق با تغییرات اقلیمی و سایر تغییرات مدنظر کاربران،دارای قابلیت انعطاف باشد، روشی موثر جهت ایجاد ساختمان های پایدار خواهد بود. براساس موارد مطرح شده فوق،هدف از این تحقیق، طراحی مجتمع مسکونی پایدار جهت پاسخگویی به تغییرات محیطی و نیازهای متغیر کاربران،می باشد. بنابراین، در این تحقیق ابتدا مفاهیم اصلی همچون سکونت، مجتمع مسکونی، توسعه پایدار، معماری پایدار ومعماری انعطاف پذیر مورد مطالعه قرار گرفته و پس از آن روش های مختلف طراحی ساختمان های انعطاف پذیر موردبررسی قرار می گیرند. جهت بررسی فاکتورهای تاثیرگذار در طراحی مسکن مطلوب انعطاف پذیر ابتدا تحقیقات مشابه مورد بررسی قرار گرفته و سپس باتوجه به نتایج تحقیقات پیشین، پارامترهای تاثیرگذار استخراج شدند. پس از اخذ نظرات متخصصان، پرسشنامه هایی جهت تعیین وزن هر یک از عوامل تهیه گردیده و در اختیار 49 نفر از اساتید وهمچنین ساکنین مجتمع های مسکونی قرار گرفت که از این تعداد، 38 نفر به پرسشنامه ها پاسخ دادند. نتایج نشان دادکه از میان 20 عامل مشخص شده، فاکتور کیفیت طراحی داخلی با امتیاز 6/42 نخستین عامل تاثیرگذار شناخته شده و پس از آن عامل کیفیت فضاهای اصلی با امتیاز6/28 قرار می گیرد. این تحقیق، یک تحقیق کاربردی می باشد و جهت جمع آوری اطلاعات از روش میدانی و پرسشنامه استفاده گردیده است. در بررسی ادبیات تحقیق، از روش توصیفی و تحلیلی استفاده شده است.