بررسی و مقایسه مبانی نظری و روشهای طراحی معماری معاصر ژاپن (نمونه موردی آثار تادایو آندو و سو فوجیموتو)

معماری برای رسیدن به تجسم یک الگو، از گذرگاه عینیت بخشیدن به احساسات درونی انسان می گذرد. فرم و فضا دو عنصر اصلی معماری هستند که هر معمار متاثر از تجارب شخصی و شرایط محیطی، اجتماعی و اقتصادی، رویکردی متفاوت نسبت به همتایان خود برای آفرینش آنها دارد. در این میان بررسی رویکرد های معماران در روش های طراحی، ابزار های عملی را برا یحل مسایل طراحی مبتنی بر نیاز های مشخص ارایه دهد. پیوند با معماری گذشته در سرزمین هایی که دارای ساب قه ای کهن از معماری سنتی می باشند، همواره به عنوان یکی از دغدغه ها و به بیانی دیگر چالش ها ی معمار ی معاصر چن ین سرزم ینهایی مطرح بوده است. در ژاپن نیز به دلیل آمیختگی اصول و آیین های مذهبی با زندگی مردم در طول زمان لزوم توجه به این پیوند توسط معماران معاصر ژاپن احساس شده است. از این رو به بررسی روش های طراحی و بنا ها ی دو معمار ژاپن ی معاصر می پردازیم. تادایو آندو از مطرح ترین معماران پست مدرن نسل دوم ژاپن است که توجه عمده اش بر تلفیق فرم ها ی مدرن با مفاهیم وشیوه های سنتی ژاپن استوار است. معمار جوان ژاپنی سو فوجیموتو است. او در طراحیها یش از سازه ها یسبک و روشن استفاده میکند و شهرتش بیش از هر چیزی وامدار طراحی غرفهی موقت گالری سرپنتین در هاید پارک لندن است.