مدیریت استعداد و جانشین پروری؛ کلید نجات در اقتصاد مقاومتی

استراتژی های سازمانی، نیازمند رویکردی کل نگر برای مدیریت استعدادهاست ، بنابراین رویکردهای سنتی بهترین تجربه ها برای یادگیری ، مدیریت عملکرد، مدیریت جانشین پروری و توسعه مسیر شغلی باید دوباره ارزیابی و بازنگری شوند. همان گونه که یکپارچگی مدیریت عملکرد و یادگیری در موارد زیادی به عنوان مولفه های جدایی ناپذیر از استراتژی مدیریت استعداد موثر شناخته شده است، مدیریت جانشینی نیز که توسعه کارکنان و برنامه ریزی مسیر شغلی را به هم متصل کرده، نقش استراتژیک ویژه ای در سازمانهای امروزی پیدا کرده است. این سازمانها دریافته اند که جانشین پروری، یک فرآیند پویا و مستمر است، نه یک هدف ایستا . در دنیای پر رقابت امروزی برای دستیابی به استعدادها ، سازمانها باید دیدگاهی فراتر از جایگزینی ساده نیروی کار داشته باشند. استراتژی های مدیریت جانشین پروری همان گونه که باید کارکنان را برای دستیابی به هدفهای شغلی خود توانمند سازد، باید بر روی توسعه کارکنان نیز برای دستیابی به هدفهای سازمانی، متمرکز باشد. در واقع با توجه به شرایط اقتصادی امروز در کشور سازمانها باید مدیریت استعداد را به عنوان سیستمی برای شناسایی، استخدام، پرورش، ارتقا و نگهداری افراد مستعد، با هدف بهینه کردن توان سازمان به منظور تحقق نتایج کسب و کار، به کار ببرند چرا که درون زایی متکی بر استعدادهای داخلی و برون نگری جهت توسعه صادرات، دانش بنیان نمودن اقتصاد و مرتفع کردن بوروکراسی های پیچیده اداری جهت تحقیق و توسعه، از الزامات تحقق اقتصاد مقاومتی در سازمانها است.. لذا با توجه به لزوم شناسایی و جایگزینی استعدادها از داخل برای رفع کمبودهای موجود در شرایط اقتصاد مقاومتی و جایگاه سازمانها در اجرای این برنامه ها ، در این مقاله به بررسی موارد ذکر شده پرداخته خواهد شد.