بررسی ابعاد زیست محیطی آبیاری موضعی نواری در آبیاری زراعت
محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی مهندسی محیط زیست
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 540
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EICONF03_094
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1396
چکیده مقاله:
آبیاری اراضی زراعی به روش موضعی نواری (نوارهای تیپ) یکی از مسایلی است که امروزه شاهد گسترش روزافزون آن در اکثر نقاط کشور هستیم. تاکید و تمرکز بیش از حد بر مسیلهی کمبود آب، باعث ارایهی راهکارهایی میشود که ممکن است به طور موقت مشکلات منابع آب را تخفیف داده اما با گذر زمان اثرات سوء جبرانناپذیری بر محیطزیست بگذارد. در این مقاله به بررسی مسایل و مشکلات زیست محیطی این روش در آبیاری زراعتها پرداخته شده است. با فرض متوسط فاصلهی نوارهای تیپ برابر 40 سانتیمتر، میزان نوار تیپ مصرف شده در هر هکتار زراعت برابر 25 کیلومتر است و با فرض اینکه در هر فصل، تنها 10 درصد این نوارها در زمین باقی بماند بعد از 10 سال میزان تیپ که در زمین باقی میماند برابر 25 کیلومتر است. با فرض اینکه در اثر عملیات زراعی و با گذر زمان این نوارها به تکههای 0.5 متری تبدیل شوند بعد از 10سال در هر هکتار 50000 قطعه در هر هکتار قطعه پلاستیک رها میشود. بر اساس آمار معاونت آب و خاک در سال 94مساحت اراضی تحت پوشش این سیستم که فقط از تسهیلات دولتی استفاده کردهاند، تقریبا 21 هزار هکتار است که در واقع میزان سطح تحت پوشش این سیستم در کشور چندین برابر رقم ذکر شده است. در صورت ادامهی روند فعلی گسترش تیپ در زراعت سهم کشاورزی در تولید ضایعات پلاستیکی بسیار زیاد خواهد بود. اثرات پلاستیکهای پلیاتیلن بر محیط زیست شامل جابجایی تکههای پلیاتیلن در اثر باد و یا سایر عوامل و تبدیل آلودگی از یک منبع نقطهای و متمرکز به یک آلاینده با ابعاد گسترده و غیرمتمرکز و در نتیجه شیوع تصاعدی اثرات نامطلوب آن نظیر خفه شدن حیوانات دریایی در اثر خوردن ذرات شناور پلاستیکی و یا گرفتار شدن در زبالههای پلاستیکی و ایجاد اختلالات هورمونی در آنها و نهایتا ورود به چرخهی غذایی انسان، اثر پلاستیکهای پلیاتیلن بر دامها، آلودگی منابع خاک و آب و ماندگاری بالا (بیش از 50 سال)، کاهش میزان تهویهی خاک، ایجاد آلودگی بصری و کاهش توریست، ایجاد سموم مضر نظیر دیاکسیدکربن، دیوکسینهای خطرناک در اثر سوزاندن نوارهای تیپ و تهدید کیفیت هوا و نهایتا کمک به تشدید گرمایش جهانی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
خالد احمدالی
استادیار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
نازگل حسینی پژوه
کارشناس ارشد آبیاری و زهکشی
علی کشاورز
استادیار گروه علوم و مهندسی خاک دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :