مطالعه آزمایشگاهی بررسی عملکرد طوق در کاهش آبشستگی پایه مستطیلی پل واقع در کانال مرکب

یکی از اصلی ترین و مهمترین دلایل تخریب و واژگونی پل ها پدیده آبشستگی میباشد که همه ساله موجب از بین رفتن تعداد زیادی از پل ها میشود . با وجود آنکه تحقیقات و مطالعات فراوانی در رابطه با آبشستگی و راه های جلوگیری و کاهش آبشستگی ارایه شده است اما تقریبا میتوان گفت که تمامی پارامترهای مورد مطالعه در مورد کانال های ساده صورت گرفته و اثر این پارامترها در کانال های مرکب و چگونگی کاهش آبشستگی دراینگونه از کانال ها برررسی نشده است. لذا در این تحقیق، مطالعات آزمایشگاهی صورت گرفته پیرامون کاهش آبشستگی پایه های پل به کمک طوق در کانال های مرکب بررسی میشود و پارامترهای موثر در کاهش آبشستگی مانند شکل طوق، تراز قرارگیری طوق و ابعاد طوق را در کانال مرکب مورد آزمایش قرار داده و نتایج آن با حالت عدم به کارگیری طوق مقایسه میگردد. هدف از انجام این آزمایشات کاهش پدیده آبشستگی پایه پل میباشد. آزمایشات انجام گرفته نشان میدهد که استفاده از طوق عمق آبشستگی را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد و همچنین حداکثر عمق آبشستگی را به ناحیه ای دورتر از پایه منتقل میکند. نتایج بدست آمده از آزمایشات نشان می دهد که قرارگیری طوق در ترازی پایین تر از سطح بستر، حداکثر عمق آبشستگی را کاهش میدهد و بر اساس مقایسه صورت گرفته استفاده از طوق با ابعاد بزرگتر سبب کاهش بیشتر عمق آبشستگی میگردد. در مقایسهای دیگر مشاهده شد که استفاده از طوق با هندسه مربعی عملکرد بهتری نسبت به طوق هممساحت با هندسه دایره ای دارد.