ارزیابی عملکرد روش های معین ریاضی و زمین آماری در مدل سازی تغییر پذیری مکانی پارامتر رسانایی الکتریکی در آب زیر زمینی دشت مهیار جنوبی استان اصفهان

انتخاب روش مناسب جهت مدلسازی توزیع مکانی شوری آب زیرزمینی، گامی اساسی در زمینه ی مدیریت این منابع به شمار می آید. در این مقاله، الگوریتم های عکس فاصله ی وزندار و کریجینگ معمولی، به عنوان رایجترین روشهای معین ریاضی و زمین آماری موجود در پهنه بندی متغیرهای کیفی آب زیرزمینی، برای تخمین پارامتر رسانایی الکتریکی در آبخوان دشت مهیار جنوبی در استان اصفهان مقایسه شده و مولفه های مورد نیاز برای اجرای هر روش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. از روش اعتبارسنجی متقابل جهت ارزیابی قدرت تخمین الگوریتم ها استفاده شده، که نتایج معیارهای MBE ،MSE ،RMSE و RMSSE حاصل از اعتبارسنجی، الگوریتم کریجینگ معمولی با مدل واریوگرام گوسی را به عنوان روش برتر در زمینه ی تخمین تغییرات مکانی شاخص رسانایی الکتریکی معرفی کرده است. با استفاده از این روش، نقشهی پهنه بندی پارامتر شوری آب در محدوده ی مطالعاتی تهیه شده است که میتواند در زمینهی مدیریت بهینه ی منابع آب زیرزمینی منطقه موثر باشد.