مقایسه تاب آوری، رضایت از زندگی و سلامت روان در دو گروه معلمان مرد و زن دانش آموزان استثنایی

پژوهش حاضر به دنبال مقایسه تاب آوری، رضایت از زندگی و سلامت روان در دو گروه معلمان مرد و زن دانش آموزان استثنایی شهر تهران بود.جامعه آماری کلیه معلمان مرد و رن شاغل در مدارس استثنایی شهر تهران بودند. حجم نمونه شامل 200 نفر(100 نفر مرد، 100نفرد زن) که به صورت طبقه ایی تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های تاب اوری کانر و دیویدسون و رضایت زندگی و سلامت روان معنوی پور پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی وآمار استنباطی(آزمون تی) استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که، که بین تاب آوری در دو گروه زنان و مردان در سطح 01/0 تفاوت معنادار است همچنین بین رضایت از زندگی در دو گروه زنان و مردان در سطح 01/0 تفاوت معنادار است.و بین سلامت روان در دو گروه زنان و مردان تفاوت معناداری وجود ندارد.نتایج حاصل بیانگر این مطلب است که افراد تاب آور در شرایط ناگوار و پرخطر، پیامدهای نامطلوب را نشان نمیدهند به عبارت دیگر تاب آوری زنان در مدارس استثنایی از مردان بالاتر است. همچنین رضایت یک نفر از زندگی دلالت دارد بر خرسندی یا پذیرش اوضاع و احوال زندگی از سوی آن شخص و یا به طور کلی تحقق خواسته ها و نیاز ها آن شخص، در واقع رضایت از زندگی اساسا ارزیابی فرد از کیفیت زندگی اش است. سلامت روان به دست آمده از تقابل فردی و اجتماعی که شامل احساسات و بازخوردهای مثبت نسبت به خود و دیگران می شود که با توجه به نتایج بدست امده تفاوت معناداری در سلامت روان معلمان مرد و زن مدارس استثنایی وجود ندارد.