مناسب سازی مبلمان شهری ویژه معلولین (نمونه موردی:خیابان احمدآباد مشهد)

با اتمام جنگ جهانی دوم و آغاز دوران بازسازی در شهرهای اروپا و با توجه به کثرت جمعیت معلول موضوع مناسب سازی محیط شهری مورد توجه ویژه قرار گرفت. زیرا انسان به عنوان موجودی اجتماعی همواره در صدد ایجاد ارتباط با فضای پیرامون خود است.ایجاد این ارتباط از طریق حضور در محیط،دسترسی به فضاهای پیرامون و انجام فعالیت های حیاتی میسر است اما متاسفانه هرگاه صحبت از معلول میشود در ذهن بسیاری از افراد تصویر شخصی روی صندلی چرخدار نقش میبندد در صورتی که معلولان جسمی-حرکتی از جمله نیروهای فعال در جامعه هستند.حال با توجه به این که شهر برای ادامه حیات و تکاپوی خود به این گروه نیز همچون سایر شهروندان نیاز دارد لازم دانسته تا به هدف این پژوهش که مناسب سازی مبلمان شهری ویژه معلولین در خیابان احمدآباد مشهد میباشد پرداخته شود. در این راستا با استفاده از روش توصیفی تحلیل به معرفی و ارزیابی معیار های مبلمان شهر ویژه معلولین پرداخته شده و در جمع آوری و تحلیل اطلاعات از روش- کتابخانه ای،پرسشنامه ای ،مشاهده میدانی کمک گرفته شده است و در نهایت راهکار ها وپیشنهاداتی به منظور تحقق طراحی و اصولی در ارتباط با مبلمان شهری ویژه معلولین ارایه شده است.