برنامه ریزی گردشگری در مناطق حفاظت شده با رویکرد آمایش سرزمین (مورد مطالعه : پارک جنگلی سی سنگان شهرستان نوشهر)

آمایش سرزمین ، یک امر علمی با رویکردی فضایی ومنطقی درشناخت توانمندی های توسعه باتوجه بهقابلیت های مکانی می باشد ازین رو درآمایش سرزمین یکی از قابلیت های فضایی مورد بررسی، قابلیت گردشگریهرمنطقه است تا با شناسایی آن و درچارچوب پایدار؛ بستری برای توسعه فضایی و برنامه ریزی فراهم آید .هدفپژوهش حاضر برنامه ریزی گردشگری در مناطق حفاظت شده با رویکرد آمایش سرزمین است. تحقیق حاضر ازنوع توصیفی – تحلیلی مبتنی بر روش میدانی و کتابخانه است. جامعه آماری این پژوهش کلیه گردشگران منطقهجنگل سی سنگان می باشند که از میان آنان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 300 نمونه موردپرسشگری مستقیم قرار گرفته اند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل swot شده است. نتایج حاصل از اینپژوهش نشان می دهدکه می توان با سنجش جاذبه های گردشگری و امکانات موجود، نقاط ضعف، فرصت هاوتهدیدها وسپس برنامه ریزی برای توسعه ی آنها و بااتکاء به برنامه ریزی راهبردی، بستری مناسب جهت توسعهی امر گردشگری درپارک جنگلی سی سنگان فراهم آورد.