اثرات ویتامین D بر پروتیین آدیپونکتین و التهاب: یک مرور ساده

در گذشته بیشتر بر نقش ویتامین D در فعالیت های بیولوژیکی نظیر حفظ هموستاز مواد معدنی و نیز تنظیم بازگردشاستخوان متمرکز می شد. درحالی که اخیرا با شناسایی گیرنده های ویتامین D در نسوج مختلف از جمله لنفوسیت های T، ماکروفاژها، بافت تیموس و سلول های بتا پانکراس اهمیت این ویتامین بیش ازپیش افزایش یافته است. با توجه به شیوع بالای بیماری مزمن و نیز کمبود شایع ویتامین D در دنیا، مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی ارتباط ویتامین D و متابولیسم بیومارکرهای موثر صورت گرفت. به منظور دستیابی به مطالعات موجود در خصوص نقش ویتامین D بر التهاب، آدیپونکتین، مقاومت به انسولین در بیماری های مزمن و انجام یک بررسی مروری، جستجو در بانک های اطلاعاتی Science Direct،Pub med،Medline انجام شد. شواهد اخیر نشان می دهد که وضعیت ویتامین D در تنظیم پروسه های التهابی موثر در ایجاد و پیشرفت بیماری های مزمن نقش دارد. ازآنجایی که پروسه های التهابی می توانند با اختلال درمتابولیسم نرمال گلوکز و مسیرهای سیگنالینگ انسولین بر مقاومت به انسولین اثرگذار باشند، این فرضیه مطرح است که آیاویتامین D می تواند از طریق پروسه های التهابی و آدیپونکتین بر هموستاز گلوکز موثر باشد. با توجه به اطلاعات اپیدمیولوژیک و بالینی، تاثیرات مثبت ویتامین D عمدتا با افزایش ترشح و حساسیت به انسولین و همچنین ثانویه به فعالیت آن بر التهاب می باشد. لزوم انجام مطالعات بیشتر با تاکید بر نقش ضدالتهابی ویتامین D به عنوان پیامد اصلی در ارتباط ویتامین D و بیماری مزمن از جمله اختلالات مرتبط با بیماری قلب و عروقی و دیابت ضروری به نظر می رسد.