بررسی شیوع علایم اختلالات اسکلتی - عضلانی و ارزیابی ریسک ابتلا در کارگران شالیکاری شهرستان مرودشت در سال 1392

زمینه و هدف: اختلالات اسکلتی- عضلانی از مهم ترین موضوعات سلامت شغلی در دنیای امروز است. این مطالعه با هدف تعیین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و ارزیابی ریسک ابتلا، در کارگران شالیکاری شهرستان مرودشت انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش مقطعی در سال 1392 روی 300 کارگر با حداقل یک سال سابقه کار انجام شد. برای تعیین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی از پرسشنامه نورد کی و برای ارزیابی ریسک ابتلا به این اختلالات از روش QEC استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS v.19 و با استفاده از آزمون های من- ویتنی و کای اسکور انجام گرفت. یافته ها: بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی به ترتیب 3/ 77 درصد در پاها، 3/ 73 درصد در کمر و 72 درصد در مچ دست تعیین گردید. نتایج نشان دادند که بین سن، وزن، قد، سابقه کار و وضعیت تاهل با شیوع این اختلالات رابطه معنی داری وجود دارد. در ارزیابی به روش ،QEC مشخص گردید 65 درصد از کارگران در سطح اولویت اقدام اصلاحی بالا و بسیار بالا قرار دارند. آزمون آماری کای اسکور نشان داد که بین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی با سطح ریسک QEC در کارگران مورد مطالعه، اختلاف معنی داری وجود ندارد. اما نتایج این بخش نشان داد که با افزایش سطح ریسک، بر شیوع این اختلالات افزوده می شود. نتیجه گیری: شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی بین کارگران مورد مطالعه بالاست. براساس نتایج بدست آمده، عمده ترین مشکلات ارگونومیک شامل وضعیت بدنی نامناسب، بلند کردن و حمل بارهای سنگین و خمش و پیچش کمر می باشد.