رابطه همخانگی در ایران: بررسی کیفی علل و انگیزههای گرایش به آن

با توجه به ظهور شکلهای جدید روابط قبل از ازدواج در سالیان اخیر در میان جوانان، مطالعه حاضر با هدف کشف علل و انگیزههای افراد برای انتخاب این سبک زندگی انجام شد. در این مطالعه، روششناسی کیفی بهعنوان روششناسی غالب انتخاب گردید. جهت یافتن افراد نمونه از تکنیک نمونهگیری گلولهبرفیبهره گرفته شد. بعد از یافتن چند نمونه اول از طریق دوستان و آشنایان، همان نمونهها پس از مصاحبه و فرایند جلب اعتماد، رابط و واسطی شدند برای آشنایی و مصاحبه با نفرات بعدی. برای گردآوری اطلاعات از 23 زن و مرد که دارای رابطه همخانگی بودند مصاحبه عمیق و نیمهساختاریافته به عمل آمد. افرادشرکتکننده اکثرا در شهرهای بندرعباس، کرمان و تهران سکونت داشتند. دادههای بهدستآمده با رویکرد تفسیری تحلیل شدند. بعد از تجزیهوتحلیل دادهها با رویکرد تفسیری، 6 مقولهی اصلی با عناوین:آمادگی برای ازدواج و نگرانی از پیامدهای آن، مزایای اقتصادی، نیازهای عاطفی و جنسی، نگرانی ازپیامدهای طلاق، کمرنگ شدن نقش نظارتی و حمایتی خانواده، آزمودن سازگاری و ازدواج آزمایشی، بهعنوان دلایل گرایش افراد به روابط همخانگی استخراج گردید. شیوع آرام و خزنده روابط همخانگی،آمار بالای طلاق، وفور خیانتهای عاطفی و جنسی افراد متاهل و شیوع سبکهای غربی روابط قبل از ازدواج همگی بنیان خانواده ایرانی را نشانه رفتهاند. و حل این معضلات نیازمند عزم جدی مسیولان ومتخصصان در سطح کلان جهت بازنگری در سیاستگذاریهای شغلی، کارآفرینی، محتوای رسانه ملی، تحصیلات عالی و حوزه فرهنگ میباشد.