نو آوری های فرمی در آثار داستانی ربیع جابر

ربیع جابر نویسنده، رمان نویس و روزنامه نگار برجسته و مبتکر معاصر لبنانی است که آثارش به زبان های بسیار از جمله زبان فرانسه و آلمانی ترجه شده است. این مقاله ضمن معرفی مختصر ایت نویسنده ، با بررسی هفت اثر داستانی او،شامل شادی اسود ،الفراشه الزرقاء، البیت الاخیر، رالف رزق ا... فی المرآه، تقریر میلیس ، الاعترافات و بیریتوس مدینه تحت الارض ، در پی شناساندن ابعاد خلاقیت اندیشه و ابتکار در آثار این او است و در چهار بخش نوآوری های شکلی این داستان ها را نشان می دهد. بخش اول تحت عنوان زبان و واقعیت، به جنبه های پسامدرنیستی و بازی های زبانی و موضوع فراداستان در آثار ربیع جابر می پردازد. بخش دوم با عنوان طراحی زاویه دید نو، خلاقیت های نویسنده را دز پاره ای مفاهیم چون راوی مرده، راوی دوم شخص و . مورد بررسی قرار می دهد. در بخش سوم ارتباطمیان متنی آثار جابر با دیگر متون داستانی مانند رمان های فرانتس کافکا نشان داده می شود. بخش چهارم به تطبیق نگرش های پسا استعاری در داستان های ربیع جابر با نظریه های پسا استعاری هومی بابا اختصاص دارد.