اثربخشی روش های القاء خلق مثبت بر بهبود خلاقیت سیالی کلامی وانعطاف پذیری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد

زمینه: خلاقیت یکی از توانایی های شناختی آدمی است. قاعدتا از یک سبک شناختی متاثرمی شود. رابطه دو جانبه ای بین خلق و شناخت وجود دارد. همان گونه که نحوه تفکر ما در شکلگیری حالات هیجانی نقش دارند حالات خلقی و عاطفی نیز بر فرایندهای شناختی تاثیر می گذاردهدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش های القاء خلق بر بهبود خلاقیت سیالی کلامیو انعطاف پذیری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد اجرا گردید.روش: پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی همراه با گروه کنترل و ارزیابی به صورت پیش آزمون پسآزمون بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد ونمونه آماری 40نفر از دانشجویان این دانشگاه بودند که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند، و دردو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند روش های القاء خلق مثبت به مدت 6جلسه 90دقیقه ایبه گروه آزمایش آموزش داده شد. ابزار پژوهش شامل تست خلاقیت عابدی بود.یافته ها: روش های القاء خلق به طور معنی داری در سطح (0/05 )با میزان تاثیر متغیر مداخله 0/546با توان آماری 0/95بر افزایش خلاقیت سیالی کلامی و با میزان تاثیر متغیر مداخله 0/129باتوان آماری 0/624بر افزایش انعطاف پذیری در مرحله پس آزمون در گروه آزمایش موثر بودهاستنتیجه گیری: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش روش های القاء خلق(خلقمثبت) بر خلاقیت سیالی کلامی و انعطاف پذیری دانشجویان تاثیر داشته و باعث افزایش نمراتخلاقیت آنها شد و ارتباط معناداری بین روش القاء خلق و خلاقیت سیالی کلامی و انعطاف پذیریوجود داشت