اثر زمان محلول پاشی کود سولوپتاس و تراکم های کاشت بر عملکرد و اجزایعملکرد نخود دیم

منظور بررسی اثر زمان محلول پاشی کود سولوپتاس بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود دیم در تراکم های مختلف گیاهی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان سبزوار در سال زراعی 92-91 انجام شد. عامل های مورد بررسی، زمان محلول پاشی در چهار سطح شامل عدم محلول پاشی (شاهد)، محلول پاشی در مرحله رویشی، محلول پاشی در مرحله زایشی و محلولپاشی در عدم محلول پاشی (شاهد)، محلول پاشی در مرحله رویشی، محلول پاشی در مرحله زایشی و محلو لپاشی در 10، 20 و 30 بوته در مترمربع بو د. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که محلول پاشی سولوپتاس در مرحله رویش ی + زایشی بالاترین ارتفا ع بوته 28/75 سانتی متر)، تعداد شاخه جانبی 8/33 عدد در بوته)، تعداد غلاف در بوته 20/71 عملکرد زیستی 994/4 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد اقتصادی 448/5 کیلوگرم در هکتار) را موجب شد که اختلاف آماری معنی داری با سایر زمان های محلول پاشی داشت. با افزایش تراکم گیاهی از 10 به 30 بوته در مترمربع، ارتفا ع بوته 5/12 درصد افزایش، تعداد شاخه جانبی 16/55 درصد کاهش و تعداد غلاف در بوته 32/06 درصد کاهش پیدا کرد. درمجموع، نتایج نشان داد که در شرایط دیم، محلول پاشی سولوپتاس در مرحله رویشی + زایشی با تراکم 20 بوته در مترمربع بالاترین عملکرد اقتصادی 480 کیلوگرم در هکتار را حاصل کرد.