ارزیابی خواص نوری نانوکامپوزیت های پلی متیل متاکریلات MWCNTs و پلی متیل متاکریلات دوده

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 485

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPST-25-4_001

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1396

چکیده مقاله:

مطالعات انجام شده روی خواص نانوکامپوزیت های پلیمری حاوی نانولوله های کربنی بیشتر درزمینه خواص مکانیکی، ریولوژیکی، گرمایی و الکتریکی است. خواص نوری نانوکامپوزیت های پلیمری حاوی نانولوله های کربنی خیلی روشن نیست. از این رو، در کار حاضر خواص نوری این نانوکامپوزیت ها در ناحیه مریی مطالعه و بررسی شده است. برای انجام این کار، با استفاده از روش اختلاط مذاب، نانوکامپوزیت پلی متیل متاکریلات حاوی ترکیب درصدهای مختلف نانولوله های کربنی و دوده تهیه شد. برای بررسی خواص نوری نمونه های تهیه شده، طیف انعکاسی نمونه ها به کمک طیف نورسنج انعکاسی با هندسه اندازه گیری d/8 در محدوده مریی با طول موج بین 400 تا 700 nm اندازه گیری شد. مقادیر پارامترهای رنگی * b* ،a و * L هریک از نمونه ها در فضایرنگ CIELAB تحت روشنایی شبیه ساز نور روز یعنی D65 و مشاهده کننده 1964 (° 10) محاسبه شد. شاخص سیاهی مطابق معادله پیشنهادی Westland و همکاران برای هریک از نمونه ها درحالت پودر و نیز نانوکامپوزیت های مختلف تهیه شده، محاسبه شد. طبق نتایج به دست آمده از آزمون های مختلف، با افزایش مقدار نانولوله های کربنی تا 5/ 0 درصد وزنی، مقدار سیاهی نمونه هاافزایش نشان داد. همچنین مشاهده شد، نمونه های حاوی نانولوله های کربنی در تمام ترکیب درصدهای موجود نسبت به نمونه های حاوی دوده، سیاهی بهتری را نشان می دهند. تصاویربه دست آمده از میکروسکوپ الکترونی عبوری نیز پراکنش مناسب با استفاده از روش اختلاطمذاب را نسبت به روش در محلول در یک ترکیب درصد خاص نشان داد. به نظر می رسد، در حالت پراکنش بهتر نانولوله های کربنی مانند استفاده از روش اختلاط مذاب، این نانومواد می توانند به عنوان جایگزین مناسبی برای دوده معرفی شوند.

کلیدواژه ها:

نانولوله های کربنی چنددیواره ، خواص نوری ، نانوکامپوزیت ، پلی متیل متاکریلات ، شاخص سیاهی

نویسندگان

نرگس علیزاده

تهران، موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ، گروه فیزیک رنگ،

مهدی صفی

تهران، موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ، گروه فیزیک رنگ،

علی اکبر یوسفی

تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران