مطالعه تطبیقی نظام اداری ایران با کشورهای توسعه یافته براساس چشم انداز 20 ساله

نظام اداری و ساختار دیوان سالاری معمول و متعارف در کشورهای جهان، از اساسی ترین و موثرترین ابزارها برای انسجام بخشی به امور، بهبود و ارتقای بهره وری و زمینه سازی طراحی و اجرای برنامه های اصولی و نوین مدیریتی در آن کشورهاست. در اینمیان، کشورهای مدرن و توسعه یافته، به دلیل سابقه و قدمت بیشتر پیاده سازی نظام های مدیریتی و اداری نوین در آنها و نیز ساختارهای منسجم تر تشکیلاتی و اجرایی، الگوها و نمونه های مناسبی برای بررسی و تحلیل شیوه های مناسب تر برنامه ریزیبرای تدوین نظام های اداری جدید می باشند. اساسا نظام های اداری با اینکه با توجه به جغرافیای سیاسی- انسانی جامعه ای که در آن پیاده سازی می شوند، دارای تفاوت ها و ویژگی های خاص و انحصاری هستند، اما با این وجود، شاکله و کلیت ایننظام ها از منطق و نظمی مشخص و مدون پیروی می نمایند که حاصل تجارب گسترده و گوناگون صاحب نظران و متخصصاناین شاخه از دانش مدیریت، در رویارویی با مشکلات و چالش های فرارو و شیوه های حل و فصل و برطرف کردن این معضلات بوده است که عموما برگرفته از نظام های اداری کشورهای توسعه یافته می باشند. اصلاح، تحول انقلابی و بنیادین و زمینه سازیرشد و ارتقای سطح و کیفیت نظام اداری ایران با بهره گیری از تجارب کشورهای توسعه یافته و نیز، منطبق بودن این تجارب و آموخته ها با شرایط سیاسی- فرهنگی و اجتماعی کشورمان، همراه با همراستایی و هم افزایی این آموخته ها و تجارب با برنامههای کلان و بلند مدت تحول اداری و مدیریتی کشورمان که بصورت ویژه در سند چشم انداز بیست ساله – افق 1404 - متجلی شده است، یکی از الزامات و ضرورت های پیش روی نظام اداری ایران است که پژوهش پیش روی، تا حد توان و بضاعت بدان پرداخته است.