بررسی تاثیر مواد افزودنی در مقاومت بتن در محیط های مهاجم

در سال های اخیر کاربرد نانو تکنولوژی در ساخت مواد افزایش یافتهاست.یکی از بیشترین نانو- مواد مورد استفاده سیلیکا غیرمتبلور باذراتی است که در محدوده نانو قرار می گیرند در تحقیق حاضربه منظور افزایش دوام بتن در محیط خورنده سولفات از طرح هایاختلاط متنوع با افزایش ذرات نانو سیلیس و سرباره کوره آهن گدازیاستفاده گردید , درمجموع 196 نمونه ساخته و مورد آزمایش قرارگرفت. بررسی نتایج نشان داد که اضافه کردن همزمان سرباره کورهآهن گدازی و ذرات نانو سیلیس سبب کاهش مقدار مقاومت فشاریدر سنین 7 و 28 روزه و افزایش آن در سنین 91 و 180 روزه نسبتبه نمونه شاهد گردید. همچنین بتن های حاوی سرباره کورهآهن گدازی و ذرات نانو سیلیس در مقایسه با بتن معمولی دارایساختار با حفرات ریزتر بوده و به دنبال آن جذب آب این بتن هاکاهش می یابد ونفوذ ناپذیرترند وامکان خوردگی میلگرد دربتنکمتراست. بنابراین اضافه کردن ذرات نانو سیلیس و سرباره کورهآهن گدازی در درازمدت سبب افزایش دوام ونفوذناپذیرتر بتن درمحیط سولفات می گردد.اضافه کردن نانو- سیلیکا قدرت تراکم را افزایش و نفوذپذیری بتن سخت شده را کاهش می دهد به دلیل ویژگی های پوزولانیک کهمراحل ظریف هیدرات کردن (C-S-H gel) وریزساختارهایمتراکم (نانو پرکننده و اثرات ضد شسته شدن) را منجر می شود. اینتاثیرات دوام ساختارهای بتنی مثل پل ها،اسکله ها،پی ها، تجهیزاتنفتی در محیط های دریایی را افزایش می دهد.