چشم انداز سایبرنتیک در نظریه سیستمی

علم مرتبط با مطالعه سیستم ها با هر نوع ماهیتی که قادر به دریافت، ذخیره سازی و پردازش اطلاعات باشد و برای کنترل از آن استفاده شود سایبرنتیک نامیده می شود. سایبرنتیک قدیم بر شکل سیستم پیچیده و ویژگی های آن دلالت دارد. تعادل و تغییر دو عامل اصلی در سایبرنتیک قدیم است. سایبرنتیک جدید، سیستم تنظیمی است که به عنوان یک سیستم مستقل در یکسری ارتباطات با سایر زیر سیستم ها قرار دارد. در فرایند سایبرنتیک، بازخوردها به مرکز کنترل ارسال می شوند. این مکانیسم های جدید برای تطبیق و تنظیم رفتار سیستم با هدف سیستم ایجاد می شوند تا عملکرد سیستم را نگه داری کنند. سومین تعبیر، سایبرنتیک فرارشته ای است که به منظور کاوش سیستم های نظارتی به کار برده می شود. سایبرنتیک زمانی کاربرد پیدا می کند که سیستم مورد تحلیل در یک حلقه بسته از سیگنال ها درگیر شده باشد. آنگاه عملی که بوسیله سیستم ایجاد می شود؛ بعضی تغییرات را در محیط ایجاد می کند. وجه اشتراک تعبیرهای فوق مشتمل بر نظریه سیستم، نظریه کنترل، نظریه ارتباطات و نظریه اطلاعات است.