مبانی نوازندگی گیتار کلاسیک

گیتار کلاسیک با دو مفهوم به کار میرود؛ یکی ساز گیتار با ظاهر معمولی آن که برای اجرای موسیقی کلاسیک، پاپ و فلامنکو استفاده می شود و دیگری سبک خاص نوازندگی چنین سازی که برای نواختن قطعات موسیقی کلاسیک مناسب است و تکنیکهای مشخصی برای بیان این موسیقی را در بر دارد. با نگاه دقیق در هر دوی این موارد نوعی منحصر به فرد دیده می شود؛ یعنی ساز گیتار کلاسیک با وجود مشابهت ظاهری با گیتار معمولی، در اصل ساختار داخلی خاص خود را مثلا از نظر شبکه های تشدیدکننده ی صدا و همچنین جنس چوب بدنه دارد و از طرف دیگر سبک نوازندگی گیتار کلاسیک ویژگی های خاص خود را از نظر حالت (استیل) دستان و چگونگی اجرای تکنیکها برای بیان موسیقی به کار می گیرد که فراگیری اصولی آنها لازمه ی ارایه ی هنر نوازندگی این ساز در بیان زیبایی شناسانه و سبک شناسانه ی موسیقی کلاسیک است. در این مقاله ضمن معرفی تاریخی این ساز و پیشینه ی نگارش روش های آموزشی برای آن، مبانی اولیه برای شروع هنر نوازندگی گیتار کلاسیک ارایه می شود.