نگاهی زیباشناسانه به فرم صخره در نگار گری تبریز صفوی

بررسی درباره نگارگری سنتی ایرانی از قرن بیستم مورد توجه اھل فن واقع شده است. امروزه توجه به این ھنر و جزییان آن ھمچنان باقی است. کوشش ھای نخستین پژوھندگان ، غالبا ، معطوف به گردآوری و رده بندی آثار متعلق به سده ھای ھفتم تا یازدھم ھجری است در این نوشتار سعی بر این شده است که با استناد به اطلاعات تصویری موجود به بررسی فرم صخره با رویکرد زیباشناسانه بپردازد. کم توجھی به نقش این فرم در نگارگری ایران باعث گردیده تا منابع و مدارک کافی برای استناد به آن در دسترس قرار نگیرد، از این رو از منابع تصویری کمک گرفته می شود. با توجه به اوج مکاتب نگارگری که مکتب تبریز صفوی است، بررسی جزیی تر عناصر موجود در این نگاره ھا حایز اھمیت است. از این رو صخره ھایی که در این نگاره ھا نقاشی شده اند مورد بحث قرار گرفته اند. استفاده از فرم و ترکیب رنگی موجود در این صخره ھا و یا فیگور ھای پنھان سلطان محمد، حضور این صخرا را نسبت به مکاتب قبلی و یعدی چشمگیر می نماید.