بررسی تاثیر محیط آموزشی هوشمند بر فرایند رشد فکری و رفتاری دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر محیط آموزشی هوشمند بر فرایند رشد فکری و رفتاری دانش آموزان با تاثیر روانشناسی محیط است. مطالعات اولیه مبانی نظری در حیطه علوم رفتاری است که بستر کلی این مقاله می باشد. روش تحقیق این پژوهش از دو نوع کیفی و کمی بوده است. از نظر کیفی با هدف رشد وتعالی نوجوانان و شکستن چهارچوبهای سنتی آموزشی با ایجاد محیط هایی برای استعدادیابی و آزادی فرد بر اساس تیوری انتخاب و نظریه های اثبات شده روانشناسی جوابگوی نیاز امروز جامعه است. و به لحاظ کمی دانش آموز طوری آموزش می بیند که فرایند تلاش را مد نظر قرار دهد. به طور کلی سه ابزار برای جمع آوری داده ها در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است: 1-مشاهده 2- میدانی 3- کتابخانه 3- مصاحبه. نتایج پژوهش نشان داد الف-بین میانگین پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس هوشمند و عادی تفاوت وجود دارد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس هوشمند بیشتر از مدارس عادی است.ب- محیط یادگیری انعطاف پذیر که همه بخش های آن قابلیت تبدیل شدن به محدوده ای برای یادگیری دارد، حس جستجوگری کودک را در قلب خود قرار می دهد، در چنین ساختاری ارتباطی دو سویه میان کودک و محیط شکل می گیرد به طوری که این محیط یادگیری که همیشه در حال طراحی توسط کاربران آن است، در تمامی زمان ها امکان پاسخگویی به تجربه پذیری جهان کودک و تغییر پذیری نظام یاددهی-یادگیری را داراست.