بررسی و تحلیل پارک های شهری در جهت ایجاد محیط مطلوب

نقش فضای سبز در طراحی معماری و شهری در بیشتر شهرهای کشور که دارای بافت کالبدی پیوسته هستند ، با نقش کارکرد آن ، در فضاهای معماری و شهری امروز به طور کامل متفاوت است. مواردی چون آلودگی هوا، فقدان فضاهای سبز مناظر طبیعی، زندگی ماشینی ، دوری انسانها از طبیعت در دوره معاصر موجب گردیده است که تعادل بین انسان و طبیعت از بین برود. در نتیجه مردم و طراحان فضاهای معماری و شهری سعی می کنند با احداث فضاهای سبز به صورت منفرد یا خطی در کنار خیابان ها و معابر ، یا ایجاد پارک های بزرگ در نواحی گوناگون شهر تا حدودی جدایی بین فضاهای شهری طبیعی را تخفیف دهند تا به این ترتیب هم از زیان های ناشی از آلودگی هوا بکاهند و هم فضاهایی برای گذراندن اوقات فراغت و تفریح فراهم آورند. هدف این مقاله بررسی نقش پارک های شهری برروی ارتقا کیفیت زندگی مردم می باشد که با استفاده از روش توصیفی و کمی بصورت مشاهده، مصاحبه انجام گرفته و آثار اجتماعی فرهنگی فضاهای سبز شهری بالاخص پارک ها مورد بررسی و کنکاش قرار گرفته است. هدف اصلی در طراحی پارک های شهری دستیابی به آثار اجتماعی و روانی و نزدیک تر شدن انسان و طبیعت به یکدیگر است. نتایج تحقیقاتی از این دست می تواند برای مدیران شهری راه گشا بوده و به آن ها کمک نماید برای بهبود وضعیت زیست محیطی شهرها گام برداشته موجبت افزایش بهداشت روانی و جسمانی شهروندان رافراهم نماید.